shir

مصرف شیر با آب میوه های طبیعی و یا بعضی از انواع میوه ها مثل موز و یا همراه با عسل و خرما تاثیری در کاهش جذب کلسیم شیر ندارد اما افراد باید توجه داشته باشند زمانی که می‌خواهند شیر را به همراه عسل میل کنند، موم عسل را جدا کنند چرا که موم عسل به دلیل اینکه جذب بدن فرد نمی‌شود، می‌تواند جذب کلسیم را کاهش دهد. از طرفی شیرموزهایی که تنها با افزودن شکر و اسانس تهیه شده باشند نه تنها مفید نیستند بلکه برای سلامتی مضر بوده و موجب بروز عوارضی مثل چاقی و دیابت می شوند. به همین دلیل اکثر افراد به دنبال شیر موزهای طبیعی هستند. به تازگی سوپرمارکت اینترنتی شهر24 اقدام به فروش این محصولات کرده است که امکان خرید را به راحتی برای مشتریان خود فراهم نموده است.

شیرموز 200 سی سی پاک

برخی از افراد گمان می‌کنند مصرف موز با شیر موجب بروز چاقی می‌شود اما باید گفت موز میوه‌ای است که چربی بسیار ناچیزی داشته و یک موز با اندازه متوسط، حدود 100 کالری انرژی دارد و کربوهیدارت آن در حدود 22 تا 25 گرم است که از نوع مناسبی است و کالری تولیدی ناشی از مصرف این میوه، در اثر فعالیت بدنی و تحرک معمول، در مدت زمان کوتاهی سوخته و تبدیل به انرژی مصرفی می‌شود و باید گفت موز میوه‌ای است که ضمن انرژی‌زایی خوبی که دارد موجب بروز چاقی در فرد نمی‌شود. بلکه ممکن است به دلیل ایجاد سوختن و سازهای جدید باعث کمتر شدن وزن نیز بشود.

شیرعسل:

شیر عسلی در دنیا با دو نام condensed milk  و sweetened condensed milk شناخته میشه. شیر عسلی همون شیر معمولیه که مقدار زیادی از آبش تبخیر شده و به دلیل وجود شکر بسیار غلیظ هستش و معمولا یک قوطی شیر عسلی تا چند سال بدون نیاز به یخچال (در صورت باز نشدن) عمر میکنه. این محصول خوشمزه مصرف بسیار زیادی در شیرینی پزی داره.

شیر عسل 200 سی سی پاک

شیر سویا:

تاریخچه ی تهیه ی شیر سویا به 4 هزار سال قبل بازمی‌ گردد که چینی‌ ها توانستند شیر سویا را به روش خانگی تولید کنند. جالب است بدانید شیر سویا نزد چینی ‌ها از اهمیت خاصی برخوردار است؛ چرا که سویا جزو 4 دانه مقدس چینی‌ ها به‌ حساب می ‌آید و شیر سویا استخراج آبی پروتئین ‌های دانه سویا است.

شیرسویا طالبی 288 میل کاگو

فرآیند تولید شیر سویا روش‌ های مختلفی دارد، اما روشی که در ایران از آن استفاده می ‌شود، به این شکل است که ابتدا دانه‌ های سویا را تمیز و مواد اضافه را جدا می‌ کنند. سپس آن را در آب خیس می‌ کنند و در اثر این خیساندن، برخی قندهای نامطلوب مانند رافینوز و استاکیوز که عوامل ایجاد‌کننده ی نفخ هستند، تا حدی از دانه خارج می ‌شوند. دانه خیس‌ شده، خرد می ‌شود و در اثر خرد شدن محصولی به نام اسلاری به دست می ‌آید.

در مرحله ی بعدی به اسلاری، بخار تزریق می‌ شود و دمای آن تا 120 درجه سانتیگراد بالا می ‌رود. هدف از این فرآیند حرارتی، غیر فعال کردن مواد نامطلوب دانه سویا است. مواد نامطلوب، موادی هستند که باعث می ‌شوند پروتئین ‌های موجود در سویا جذب بدن نشوند.

پس از آن، مرحله بوگیری انجام می ‌شود؛ به این شکل که بخاری را که به اسلاری تزریق شده بود و دمای آن را به 120 درجه سانتی ‌گراد رسانده شده، از آن جدا می‌ شود. با انجام این فرآیند، بوی لوبیایی سویا تا حد ممکن کم می شود.